سفر دکتر روحانی به چین از جنجال و سیاه نمائی تا واقعیت

طبق پروتکل های دیپلماتیک، سه نوع عمده و اصلی سفر رسمی متصور است:

1 - سفر برای شرکت در اجلاسی است که در مقر دائمی یک سازمان برگزار می شود. در چنین سفری،‌ هیچ کدام از مقامات کشوری که میزبان مقر سازمان است،‌به استقبال مهمانان نمی رود. 
به عنوان مثال ،‌ وقتی اجلاس سران در سازمان ملل برگزار می شود،‌ رئیس جمهور یا مقامات دیگر امریکایی ،‌ تک به تک از همه حاضران در اجلاس استقبال نمی کنند زیرا سران کشورها، مهمان سازمان ملل هستند و نه مهمان آمریکا. 
در این قبیل موارد، معمولاً سفیر کشور مهمان که درمحل اقامت دارد به استقبال می آید.

2 - گاهی یک کشور ،‌ میزبان موقت یا دوره ای یک اجلاس است. مانند ایران که در آخرین دوره اجلاس سران عدم تعهد،‌ میزبان بود یا چین که اخیراً میزبانی اجلاس "سیکا"‌را بر عهده داشت.
در چنین حالتی،‌ یک هیأت مسؤول استقبال می شود که سطحی پایین تر از مهمانان دارد. این هیأت از مهمانان عالی رتبه در فرودگاه استقبال می کند کما این که هنگام برگزاری اجلاس عدم تعهد در تهران، رئیس جمهور ایران برای استقبال هیچ کدام از رؤسای جمهور و دیگر مهمانان به فرودگاه نرفت. در چین هم همین گونه بود و رئیس جمهور چین ،‌برای استقبال مهمانان سیکا به فرودگاه نرفت.

3 - دیدارهای دوجانبه ، وجه دیگر سفر سران است. در این صورت،‌ یک مقام پایین تر به فرودگاه می رود و استقبال فرودگاهی را انجام می دهد و سپس استقبال رسمی، با حضور مقام همتا ، در مقر رسمی مهمان صورت می گیرد.

توضیح : با توجه به اینکه سفر دکتر روحانی به اجلاس "سیکا" از نوع دوم بوده، قابل ذکر است برخی از سایت های بسیار مثبت اندیش در حمایت از این نوع استقبال(استقبال معاون شهردار شانگ های از دکتر روحانی)و سرپوش گذاشتن بر این روند تکریم با شیب تند مقایسه ای را میان این استقبال و استقبال از احمدی نژاد در اجلاس" ریو+20" انجام داده اند و سیاه نمائی کردند که از احمدی نژاد هم هیئت همتائی استقبال نکرد و چه و چه و...

اولا لازمه در پاسخ به این دوستان عرض کرد در سفرهای دیپلماتیک نوع دوم ، تعداد هیئت های مهمان از کشور ها سطح استقبال رو تعیین میکنه و واقعیت این است که در یک جستجوی ساده در گوگل متوجه میشوید که تعداد مهمانان برزیل در اجلاس "ریو+20 " بیش  از 110 کشور از 5 قاره جهان بوده اند ولی در اجلاس "سیکا " تعداد 11 کشور مهمان چین بوده اند ، حال خودتان مقاسیه کنید اگر شما 11 مهمان داشته باشید بهتر میتوانید سطح و میزان استقبال را رعایت کنید یا 110 مهمان ؟

این طبیعی است که با داشتن بیش از 110 هیئت مهمان ،سطح استقبال پایینتر خواهد آمد

دوما: ما انتظار نداشتیم که رئیس جمهور چین به استقبال از دکتر روحانی برود ولی حق هم این نبود که تیم دیپلماتیک ایران به ریاست رئیس جمهور مورد استقبال معاون شهردار شانگ های قرار بگیرد ، آن هم در شرایطی که کشور چین 11 هیئت مهمان داشت

به قول یکی از دوستان حداقل خود شهردار شانگ های هم میرفت بد نبود تا اینکه معاونش را بفرستد

جالب این است که این اتفاق در شرایطی رخ داد که یکی از شعار های اصلی این دولت بهبود رابطه با دنیا و ارتقاء سطح روابط دیپلماتیک همرا با تکریم بوده است 

در ادامه بد نیست مقایسه ای با سفر رئیس جمهور در سال 1368 به چین داشته باشیم :

نکته تاسف بار اینست که در سفر اخیر دکتر حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران به چین، وی از سوی  معاون شهردار شانگهای در پایین ترین رده دیپلماتیک مورد استقبال قرار می گیرد!

بی احترامی به آقای حسن روحانی بعنوان رئیس جمهور تمام ایرانیان توسط هر کشوری ، بی احترامی به شان و جایگاه و عزت تمام ایرانیان است.

استقبال معاون شهردار شانگهای در پایین ترین سطح از بالاترین رده اجرایی جمهوری اسلامی ایران-رییس جمهور- برخلاف پروتکل های بین المللی و کنوانسیون وین راجع به روابط دیپلماتیک است که متاسفانه رعایت نشده است و بدتر آنکه هیچ واکنشی نیز از سوی هیأت همراه رئیس جمهور و تیم وزارت خارجه دیده نمی شود! آیا واقعا دولت اینگونه می تواند عزت ایران را حفط کند؟!

اما بازخوانی خاطره‌ی سفر مقام معظم رهبری در تاریخ 19 اردیبهشت ماه 1368 قبل از رحلت حضرت امام خمینی (ره) به عنوان رئیس‌جمهور کشورمان به چین نشان میدهد عزت در سایه ایستادگی و اقتدار بدست می آید نه لبخند و سهل انگاری وقایع و موضوعات.

در این سفر که اتفاقا دکتر ولایتی وزیر امور خارجه وقت و دکتر حسن روحانی از اعضای تیم همراه امام  خامنه‌ای بوده‌اند قبل از نشستن هواپیمای حامل هیات ایرانی در فرودگاه پکن، اعلام می‌شود که به دلیل بیماری رهبر چین، دیدار وی با رئیس‌جمهور ایران و هیأت همراه لغو شده است .رهبر معظم انقلاب  پس از اطلاع از این موضوع، دیدار با مقامات دیگر چینی را لغو کردند تا به صورت غیر‌مستقیم این پیغام را به چینی‌ها بدهند که سطح نمایندگان ملت ایران کمتر از رهبر چین نیست.

این مسئله باعث می شود که نخست‌وزیر چین شخصا برای عذرخواهی به حضور امام خامنه‌ای برسد و دکتر علاءالدین بروجردی سفیر وقت ایران در چین بعدها در این رابطه تعریف می کند که: « نخست وزیر چین از محل کنگره خلق به محل اقامت رییس جمهور ایران آمد و از همان دور، با صدای بلند گفت: کوچکتر به دیدار بزرگتر  آمده است! بعد وارد اتاق شد. حدود یک ربع با آقا صحبت کرد و گفت: ما نهایت احترام به مهمان را، به خصوص شخصیتی مثل جناب عالی، وظیفه خود می دانیم. مشکل بیماری رهبر چین جدی است و پزشکان ایشان را ممنوع الملاقات کرده اند. با این حال، ما موضوع ملاقات را بررسی می کنیم تا حل شود. » 

پس از آن و برخورد مقتدرانه حضرت آقا رهبر چین به صورت جداگانه و دو برابر زمان تعیین شده پذیرای رئیس‌جمهور ایران و هیأت دیپلماتیک همراه می شود.