دولت راستگویان ، دولت اعتدال ،دولت عقل گرائی ، دولت دروغ ممنوع ،.........واقعا ؟
توهین ها و تهمت هایی که در دولت یازدهم تبدیل به یک عادت شده است!
حالا اصل موضوع یادتان هست؟
در اینجا بحث بنده دفاع از یک دولت یا گروه نیست ،بحث در اینجا انصاف و مروت است و اینکه عده ای واقعاً مردم را بازیچه و مسخره اهداف سیاسی خود پنداشته اند و در برابر اتفاقات مواضع دوگانه و متناقضی دارند که آدمی را به حیرت و واکنش وا می دارد.
چند روز پیش از تلویزیون پخش مستقیم کنفرانس خبری جناب آقای ظریف وزیر محترم امورخارجه را تماشا می کردم،ایشان با تاسف اظهاراتی را بیان داشت که بواقع توهین و تهمت به قشر بزرگی از مردم و رسانه های ایران بود.به این کلیدواژه ها دقت کنید:«حرفهای مفت، نامربوط ، بدون سند ،مطالب کذب » این درحالی است که وزیر امورخارجه با فرافکنی و عدم پاسخگویی شفاف نسبت به اقدامات نسنجیده و متن ضعیف توافقنامه مدام به منتقدان توهین می کند و بارها آنها را در کنار رژیم صیهونیستی قرار داده و به این بهانه می خواهد همه را ساکت کند،جالب تر اینکه تا امروز هیچ یک از اساتید مطرح حامی دولت حاضر به مناظره و دفاع از این توافق نامه و اقدامات تیم سیاست خارجی دولت نشده اند .از آقای ظریف باید پرسید چطور است که تمام لبخندهای جنابعالی برای طرف های غربی است و اخم و ناراحتی شما برای ایرانیان!چطور است که رژیم صیهونیستی از ریز بندهای توافق شما با 5+1 باخبر است ولی مجلس شورای اسلامی و دانشگاه های کشور نسبت متن توافق نامحرم هستند! مگر نه اینکه غرب و اسرائیل خوشحال است و مردم ما ناراحت؛مگر نه اینکه شما به ادعای گشایش اقتصادی پا به این مذاکرات گذاشتید و به توافق تن دادید حالا چرا در مقابل خلف وعده های آنان و فشارهای و موضع گیری های گاه و بی گاهشان و به تعبیر مقام معظم رهبری پررویی و «اظهارات سخیف و توهین آمیز سناتورها و مقامات امریکایی» سکوت کرده اید و با لطافت و دوپهلو سخن می گویید؟!
اما این توهین ها و تهمت ها گویا در دولت یازدهم تبدیل به یک عادت شده است و هر بار همان عده که ابتدای عرض کردم و مسئولین محترم با تکذیب و توجیه و بدون عذرخواهی از مسئله گذشته اند و تصور می کنند مردم این جفاها و بی تدبیری ها را فراموش می کنند.
یک روز دکتر حسن روحانی در جلسه رای اعتماد وزیر ورزش و جوانان و همان ابتدای دولت می گوید:«مردم در ۲۴ خرداد به افراط، تفریط، خشونت، خودرأیی، تک رأیی، عدم مشورت و عدم تدبیر رأی ندادند و به اعتدال، تدبیر و عقلانیت رأی دادند.» و بعدها مشاور ایشان جناب آقای ترکان موضوع را بازتر می کند و با بی ادبی تمام می گوید:«شما فکر نکنید که یک نفر در مملکت وجود دارد که می‌گوید من قانون را قبول ندارم؛ بلکه این یک جریان مشخص بود که می‌گفتند ما قانون را قبول نداریم. اکنون ۴۹.۵ درصد آرا را شامل می‌شوند. این ۴۹.۵ آرا کسانی بودند که در مقابل جریانی که مقابل قانون ایستاد سکوت کرد. این ۴۹.۵ درصد سکوت کردند و نگفتند که تو بی‌جهت فکر کردی که می‌توانی قانون را قبول نداشته باشی. قبول نداشتن قانون، قبول نداشتن مقررات، قبول نداشتن نظم و انضباط موجب می‌شود که نه یک بابک زنجانی بلکه«بابکان»پدید بیاید. هر کسی فکر کند که یک مرتضوی و یک بابک قانون‌شکن داریم، بی‌تردید در اشتباه است. درحال حاضر به واسطه آن بی‌توجهی به قانون و نظم، بخشی از اقتصاد کشور در اختیار بابکان قرار گرفته است. اگر می‌خواهیم فساد در کشور رخ ندهد باید اقتصاد و مدیریت کشور به سمت نظم، انضباط و شفافیت حرکت کند.»
یک روز مشاور دیگر رئیس جمهور آقای سریع القلم لبوفروش ها و راننده تاکسی ها را از اظهار نظر در مورد هسته ای منع می کند و روز دیگر آقای علی مطهری نماینده تهران و از حامیان سرسخت دولت یازدهم با توهین به مردم و اشاره به توزیع سبدکالا می گوید: «ما مردم خود را می‌شناسیم اگر الان بگوییم که فلان جا جارو توزیع می‌شود همه می‌آیند و صف می‌بندند.»
یک روز رئیس جمهور منتقدین را بی سواد خطاب می کند و روز دیگر استاندار همدان با اشاره به معترضین نحوه توافق هسته ای می گوید: «برخی یا کوردل هستند یا مغرض و یا به قول رئیس‌جمهور بی‌سوادند.»
فردایش روزنامه آفتاب یزد و حامی دولت به قلم داریوش قنبری می نوسید:«در اینکه برخی مخالفان توافق ژنو بی‌سواد هستند هیچ تردیدی وجود ندارد و قبلا هم اعلام نمودم که مخالفان توافق ژنو یا نادان هستند یا مغرض.» و درجایی دیگر موسوی تبریزی منتقدین را بی دین می داند!
و هر روز بر حجم این توهین و تهمت ها افزوده می شود و دولت فخیمه و حامیانش بجای عذرخواهی و اظهار ندامت و اصلاح روش ، مدام در حال پیدا کردن بهانه ای برای برچسب به منتقدین خود هستند.جالب تر اینکه بعضی از این منتقدین اصلاً جزء دایره اصولگرایی به معنای سیاسی مرسوم آن نیستند ولیکن به سخت ترین وجه مورد حمله قرار گرفته اند که چرا شما مخالف ما فکر می کنید!!!!!
اگر بخواهم به رسانه ها و سایتهای متعلق به حامیان دولت و اصلاح طلبان بپردازم داستانی اسف انگیز و طولانی می شود از تیترها و مطالب سیاهی که هر آدم منصفی را منزجر می کند و بدتر آنجاست که سایتهای خبری ایشان به بهانه انتشار نظر مخاطبین خود هرآنچه قادر به بیان نیستند در قالب انواع و اقسام ناسزا و بدو بی راه نثار منتقدین می کنند،صدالبته به عقیده بنده آنقدر افراط در این کار زیاد است که بیشتر به عقده گشایی می ماند.برای مثال یکی از همین سایتها به بهانه پوشش اخبار اوکراین و کودتای غرب گراها نظراتی را منتشر کرده بود که کاملاً بر اساس علایق فتنه گران و اربابان آنها و مطمئناً هدفمند انتخاب شده بود و شخصا 5 تا 6 پاسخ به آن نظرات ارسال کردم و تایید نشد(!) ولیکن هر ساعت که مجدد به همان مطلب مراجعه می کردم بر حجم افاضات رنگارنگ مخاطب نماها افزوده می شد(!) آیا این أمر اتفاقی و مشکل فنی است؟! آیا انتشار نظرات مشمئز کننده در مورد مسئولین سابق در ادامه‌ی یک تصویر نامربوط از حیاط وحش اتفاقی و برای خنده است؟!!!
در همین اثنا و بی اخلاقی هایی که صورت می گیرد عده ای دیگر کاملاً با برنامه ریزی دقیق فضا را برای توهین به مقدسات و شکستن حرمتها و اعتقادات مردم مهیا می کنند و تا به آنها اعتراض کنی ماجرا رنگ و بوی سیاسی می گیرد! یکی در روزنامه اش حکم قصاص را زیر سوال می برد و آن طرف تر کتب ضاله صادق هدایت تبلیغ می شود و مجوز دریافت می کند(!) و پایین تر ناشر متخلف و توهین کننده به معصومین(ع) مجدد بازگشایی می شود و آن جناب مسئول برای برگزاری نمازجمعه و خطبه هایش تعیین و تکلیف می کند؟!
واقعاً نمی دانم و نمی فهمم که چطور شد داعیه داران و کباده کشان عرصه ادب و اخلاق اینطور می توانند گستاخانه به مردم به صرف اینکه با اینها موافق نیستند توهین کنند.
هرچه می گذرد سینه چاکی عده ای برای تکریم و بزک غرب بیشتر می شود و سیل افتراء و بد و بیراه به داخلی ها و بخصوص نیروهای ارزشی شدت می گیرد!
اگر دولت می خواهد منتقدین را اقناع کند و احترام جامعه را بدست آورد ابتدا می بایست نحوه برخورد و احترام به دیگران را بیاموزد نه اینکه با تحریک این و آن خودش پیشتاز توهین و تهمت شود و فضا را برای عده ای فرصت طلب جهت عقده گشایی باز کند.
ضمناً دولتی که با شعار "مردم حق دارند بدانند" بر سرکار آمده حداقل در این زمینه به شعارهایش پایبند باشد و از ایجاد فضای امنیتی - سیاسی که در دوران کارگزاران و اصلاحات شاهد آن بودیم پرهیز کند ،چون مردم از این دو گروه عبور کرده اند و دولت یازدهم به این جهت انتخاب شد که اشتباهات دولتهای گذشته را تکرار نکند و ادامه دیگران نباشد...
مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا سوره فتح آیه 29
محمّد(ص) فرستاده خداست، و کسانى که همراه اویند در برابر کفّار نیرومند و سرسخت و در میان خودشان مهربانند، آنها را همواره در حال رکوع و سجود می بینى که پیوسته فضل و بخشش خداوند و خشنودى او را می طلبند، نشانه (عبادت و خشوع) آنها در اثر سجده در رخسارشان پیداست این صفت آنهاست در تورات (موسى)، و صفت آنها در انجیل (عیسى) همانند زرعى است که (خداوند) جوانه هاى آن را (از اطرافش) برآورده و تقویت کرده تا ستبر شده و بر ساقه هاى خود ایستاده به طورى که کشاورزها را به اعجاب وامى دارد، (خدا چنین کرده) تا به وسیله آنها کفّار را به خشم آورد.خداوند کسانی از آنها را که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام دادهاند وعده آمرزش و اجر عظیمی داده است.
